به نقل از «ایسنا»

ماموریت بازگشت به ماه در ۱۰ قاب

تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۹۰۷۱۸

نخستین ماموریت از برنامه جاه‌طلبانه «آرتمیس» ناسا، تصاویر زیبایی را به همراه داشته است.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، از لحظه‌ای که موشک «سامانه پرتاب فضایی»(SLS) از روی سکوی پرتاب « ۳۹B» در «مرکز فضایی کندی»(KSC) ناسا پرتاب شد، ماموریت «آرتمیس۱»(Artemis ۱) جهان را با تصاویر خیره‌کننده خود شگفت‌زده کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عکس‌های منتشرشده که مراحل گوناگون ماموریت را از پرتاب سامانه پرتاب فضایی گرفته تا نماهای نزدیک از سطح ماه که توسط کپسول «اوریون»(Orion) گرفته شده‌اند نشان می‌دهند، ماموریت ماه را واقعا برجسته کرده‌اند.

در این گزارش، ۱۰ مورد از بهترین تصاویر ماموریت آرتمیس۱ ناسا را می‌بینیم.

موشک سامانه پرتاب فضایی حدود ۹ روز پیش از پرتاب، در درخشش نارنجی‌رنگ غروب فلوریدا روی سکوی پرتاب ۳۹B در مرکز فضایی کندی ناسا ایستاد.

در ۱۶ نوامبر ۲۰۲۲، سامانه پرتاب فضایی چند ثانیه پس از احتراق، سفر خود را به سوی ماه آغاز کرد و آسمان شب را با تقویت‌کننده‌های خود روشن ساخت. اشتعال موشک سامانه پرتاب فضایی به قدری قوی بود که به سکوی پرتاب متحرک آن آسیب رساند.

تقویت‌کننده‌های موشک تقریبا یک دقیقه پس از بلند شدن، ستون بزرگی از دود را به جا گذاشتند. سامانه پرتاب فضایی، قوی‌ترین موشکی است که تا به حال با موفقیت به آسمان پرتاب شده است. این موشک هنگام پرتاب، ۳.۹ میلیون کیلوگرم نیروی رانش تولید کرد.

کپسول اوریون در ۱۶ نوامبر ۲۰۲۲ که نخستین روز از ماموریت آن بود، این منظره از زمین را در اعماق فضا ثبت کرد. این تصویر توسط دوربینی گرفته شد که روی یکی از آرایه‌های خورشیدی اوریون نصب شده است. تصویر در حالی ثبت شد که اوریون در فاصله ۹۱۷۳۲ کیلومتری از زمین و در مسیر رسیدن به ماه قرار داشت.

اوریون در سیزدهمین روز ماموریت خود، در فاصله ۴۳۲ هزار و ۲۱۰ کیلومتری از زمین قرار گرفت و به حداکثر فاصله خود رسید. اوریون بیش از هر فضاپیمای دیگری که تاکنون برای انسان ساخته شده است، از سیاره ما دورتر شد و رکورد ماموریت «آپولو۱۳»(Apollo ۱۳) را شکست.

در پنجم دسامبر که بیستمین روز از ماموریت آرتمیس۱ بود، اوریون این نمای نزدیک را از سطح ماه ثبت کرد. ناسا قصد دارد انسان‌ها را زودتر از سال ۲۰۲۵ در ماموریت آرتمیس۳ به سطح ماه بازگرداند و آنها را در نزدیکی قطب جنوب ماه فرود بیاورد.

اوریون در تاریخ ششم دسامبر و در بیست و یکمین روز ماموریت خود، در سفر بازگشت به زمین این تصویر را ثبت کرد. در طول این ماموریت، اوریون از دوربین نوری خود برای مشاهده زمین و ماه در مراحل و فواصل گوناگون استفاده کرد. این تصاویر به ناسا کمک می‌کنند تا کارآیی سیستم مسیریابی اوریون را در شرایط نوری گوناگون تجزیه و تحلیل کند و از کاربرد این سیستم در ماموریت‌های آینده آگاه شود.

نشانگر گرانش صفر ناسا که یک عروسک «اسنوپی»(Snoopy) پوشیده در لباس فضایی نارنجی است، در حال شناور شدن در اطراف فضای داخلی کپسول اوریون دیده می‌شود. این در حالی است که فضای داخلی فضاپیما با نورهای رنگی متفاوتی روشن می‌شود.

«مونیکین کامپوس»(Moonikin Campos) که یک مانکن مجهز به حسگرهایی برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد تشعشع در اعماق فضا است نیز در این کپسول دیده می‌شود. کامپوس، اطلاعاتی را در مورد چگونگی محافظت از خدمه انسانی در برابر این تشعشعات، به مأموریت‌های آینده آرتمیس ارائه خواهد داد.

در مرکز کپسول، نمایشگر فناوری «کالیستو»(Callisto) قرار دارد که توسط شرکت «لاکهید مارتین»(Lockheed Martin) و با همکاری شرکت «آمازون»(Amazon) ساخته شده است تا فناوری دستیار دیجیتال فعال‌شده با صدا را در اوریون آزمایش کند.

دقایقی پیش از اینکه کپسول اوریون با سرعت ۴۰ هزار کیلومتر در ساعت به جو زمین وارد شود، آخرین نما از سیاره ما را از اعماق فضا ثبت کرد.

سپر حرارتی اوریون با ورود مجدد به جو، دمای ۲۸۰۰ درجه سلسیوس را تجربه کرد که تقریبا نصف دمای سطح خورشید است.

اوریون در روز ۱۱ دسامبر در اقیانوس آرام فرود آمد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: ماموریت آرتمیس 1 پروژه آرتمیس کپسول اوریون بازگشت به ماه ناسا هفته پژوهش و فناوری 1401 سازمان سنجش دانشگاه تهران دانشجو سامانه پرتاب فضایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۹۰۷۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایران در آستانه پرتاب ماهواره از پایگاه فضایی چابهار

وزیر ارتباطات گفت: پایگاه پرتاب فضایی چابهار، استراتژیک و راهبردی در صنعت فضایی کشور خواهد بود که ساخت آن در همین دولت کلید خورد و امیدواریم امسال فاز اولش را به اتمام برسانیم و نخستین پرتاب را تا پایان امسال انجام دهیم. - اخبار ویژه نامه‌ها -

به گزارش گروه فضا و نجوم خبرگزاری تسنیم، عیسی زارع‌پور؛ وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، امروز (چهارشنبه) در حاشیه برگزاری جلسه هیئت دولت در مورد ساخت پایگاه فضایی در جنوب کشور تصریح کرد: پایگاه پرتاب فضایی چابهار، استراتژیک و راهبردی در صنعت فضایی کشور خواهد بود که ساخت آن در همین دولت کلید خورد و امیدواریم امسال فاز اولش را به اتمام برسانیم و نخستین پرتاب را تا پایان امسال انجام دهیم.

نخستین پرتاب خورشیدآهنگ سال آینده از پایگاه فضایی چابهار/ ماهواره‌های ظفر2 و ناهید2 سال آینده پرتاب می‌شود

به گزارش تسنیم، پایگاه فضایی امام خمینی(ره) نخستین پایگاه سکوی ثابت ایران شامل مجموعه عظیمی است که همه مراحل  آماده‌سازی، پرتاب، کنترل و هدایت ماهواره‌برها را به‌عهده دارد؛ این پایگاه در 80کیلومتری جنوب شرق استان سمنان نیازهای فضایی کشورمان در مدار لئو را پوشش می‌‌دهد.

در عین حال در سال 1389 اعلام شد بنابر محدودیت‌های جغرافیایی موجود، تحقیقات برای ساخت دومین مرکز فضایی ایران در شهر چابهار آغاز شد.

براساس مصوبات شورای‌عالی فضایی، مدیریت کلان پایگاه فضایی چابهار به‌عهده سازمان فضایی است و قرار است در زمینه پرتاب موجود زنده و پرتاب ماهواره‌های سنجشی و مخابراتی در مدار زمین‌آهنگ فعالیت کند بنابراین این پرتاب‌ها به شرایط ویژه‌ای نیاز دارند و حتی‌الامکان باید در شرایط نزدیک به منطقه استوایی صورت گیرند تا هزینه‌های پرتاب و انجام مانورهای مداری آن به حداقل برسد که پایگاه فضایی چابهار این قابلیت را دارد.

پایگاه فضایی چابهار دارای پتانسیل مناسبی برای قراردادن ماهواره در هر دو مدار قطبی و استوایی است. سایت چابهار نزدیک به خط استوا (عرض جغرافیایی 25 درجه و 20 دقیقه شمالی و طول جغرافیایی 60 درجه و 27 دقیقه شرقی) است که با این شرایط می‌توان از اثرات انرژی حاصل از سرعت چرخش زمین در اطراف محور قطبی آن استفاده کرد، این اثر می‌تواند سرعت پرتابگرها را به‌مقداری قابل ملاحظه افزایش دهد. بندر چابهار هم‌عرض جغرافیایی بندر میامی در شبه‌جزیره فلوریدای آمریکاست و دارای شرایط آب‌وهوایی کاملاً مشابه این بندر.

سایت چابهار دارای سطح بالایی است که برای اطمینان کافی از ایمنی پرتاب‌ها فراهم شده است. این سایت شامل یک بندر آبی عمیق با امکانات بارگیری مناسب است و بندرگاه آن قابلیت پهلوگیری کشتی‌های اقیانوس‌پیما است.

این سایت دارای پهنای گسترده به‌سمت اقیانوس هند است که برای تمام مأموریت‌های فضایی مفید است و کمترین خطر را متوجه جمعیت و اموال اطراف آن منطقه می‌کند.

امکان نصب تجهیزات ردیابی در تپه‌های اطراف (رادارها و آنتن‌های تله‌متری) از جمله دیگر مزیت‌های خوب در پایگاه چابهار است.

این منطقه به‌دلیل موقعیت استوایی و ساحلی خود، یک سایت با تهویه مناسب و محیطی معتدل با رطوبت نسبی دارد و از تغییرات دمای اندکی در فصول مختلف سال برخوردار است همچنین به‌دلیل موقعیت جغرافیایی در مقابل زلزله آسیب‌پذیری کمتری دارد.

پایگاه پرتاب چابهار مجهز به زیرساخت‌هایی است که می‌توانند با توسعه مراکز فضایی در آینده سازگار باشند که این زیرساخت‌ها شامل جاده‌ها، فرودگاه‌ها، بنادر، مخابرات و... است.

بنابراین دو مزیت عمده برای پایگاه ملی فضایی چابهار وجود دارد که نخست نزدیکی به استواست به‌طوری که انرژی کمتری برای مانور یک فضاپیما به یک مدار استوا و ژئو نیاز دارد. از طرفی، دسترسی آزاد به دریای رو به جنوب دارد به‌طوری که برای موشک‌هایی که در سطوح پایین‌تر قرار می‌گیرند آثار مخروبه ناشی از خرابه موشک‌ها و بقایای فضاپیماها نمی‌توانند روی محل زندگی انسان‌ها تأثیر بگذارند.

انتهای پیام/